ප්‍රකම්පන - 4 කොටස

"ඩිලාන් ඔබ තෝරාගත්තු ගීත සහ ඔබේ කතාව අහද්දි මට හීතෙන්නෙ ඔබ ජීවිතයේ බොහෝම හැල හැප්පීම් ගොඩකට මූණ දුන්න කෙනෙක් වගේ...? "

"ඔයත් ඇතුලුව මේ වැඩසටහන අහන් ඉන්න අය දැනට දන්නෙ මගේ ජීවිතයෙන් කොටසක් විතරයි සාවිත්‍රී.., මම අද වෙනකන් සිදුවීම් සියල්ල පෙලගස්වලා තියෙනවා.. වැඩසටහන අවසන් වෙද්දි ඔයාට ඒ ඔක්කොම දැනගන්න පුළුවන් වේවි..මං ආසයි අවසානයේ ඔය අය ඒ ගැන විනිශ්චයකට එනවට... "

" හොඳයි...ඔබ මුලින් ඔබේ මව වෙනුවෙන් ගීතයක් තෝරාගත්තා.යහලුවන්ට සහ ආදරය කරපු කෙනා වෙනුවෙන් ගීත තේරුවා. . ඔබේ ඊලඟ තෝරා ගැනීම මොකක්ද?"

"නිසැක වශයෙන්ම එය මගේ බිරිඳ වෙනුවෙන් සාවිත්‍රී... , මගේ ජීවිතයට ලැබුණු ජයග්‍රහන පෙලගස්වන්න කිව්වොත් මම අංක එකට තියන්නෙ ඇයව.. ඇය නිසා මගේ ජිවිතයට ලැබුණ පහසුව මේ තරම් කියලා කියන්න බෑ...යහලු මිත්‍රයන් විවාහ ජීවිතය කටු ඔටුන්නක් කියලා කියද්දි මම ඒ ජීවිතයෙ සතුට වින්දා.. සමහරු හිතේ පීඩනය නැති කරගන්න අරක්කු සිගරට් වලට යොමු වෙද්දි මම ගෙදර දිව්වා.. මගේ සැනසුම තිබ්බෙ බිරිඳ ලඟ.."

"මගේ බිරිඳව මම විවාහ කරගන්නෙ ප්‍රේම සම්බන්ධයකින්.. ඒ විවාහයට ඇගේ දෙමව්පිය පාර්ශවයෙන් කිසිම කැමැත්තක් ලැබුනෙ නෑ.. නමුත් අපි එක අදහසක සිටි නිසා අවසානයේ  ඒ අයට අපට එකඟ නොවී ඉන්න බැරි උනා.. ඒ වෙද්දි මම ව්‍යාපාරයක් කරන කාලයක්. ඇයගෙ දෙමව්පියන් බලාපොරොත්තු උනේ වෛද්‍යවරයෙක් හෝ ඉන්ජිනේරු වැනි සමාජයේ පිලිගත් කියලා සම්මත කෙනෙක්ට ඇයව විවාහ කර දෙන්න.. මට අකමැති වෙන්න හේතුව ඒක වෙන්න ඇති.."

"කොහොම උනත් අපි අපේ විවාහ උත්සවය ඉතාම හොඳින් කලා.සියලු දේ මුල ඉඳන් සැලසුම් කරලා නියම විදියට ඉවර කරගන්න අපිට පුළුවන් උනා. ඇගේ දෙමව්පියන්ට තිබ්බෙ අදාල දිනයට සහභාගී වෙන්න විතරමයි. කැවිලි වලට අවශ්‍ය වියදම්, කොටින්ම අදාල හෝටලයට එන යන වාහනය පවා අපි සූදානම් කරලා දුන්නා.."

"ඒ දෙමව්පියො තමන්ගෙ අකමැත්ත පෙන්නන්න කරපු ලොකුම දේ තමයි අපේ හෝම් කමින්  එක දවසෙ මනමාලිව නිකන්ම ගෙනත් භාර දුන්න එක. අපි කිසිම විදියකින් දෑවැද්දක් බලාපොරොත්තු උනේ නෑ.නමුත් යුතුකමක් හැටියට තමන්ගෙ දුවව තවත් ගෙදරකට ඇරලද්දි ඇඳක්, කණ්නාඩි මේසයක් ගෙනිහින් දෙන එක ඒ කාලෙ ඉතාම දුප්පත් මනුස්සයගෙ උනත් චාරිත්‍රයක්..ඒ අය ඒ විදියට අමනාපකම් පෙන්නුවට මගේ නෑදෑයො හැමෝම ඇයව ඉහලින් පිලිගත්තා. මාස කීපයකට පස්සෙ මගේ අම්මා තමයි ඇයට අල්මාරියක් අරන් දෙන්න.."

"තමන්ගෙම  දෙමව්පියන්ගෙ හැසිරීම නිසා මගේ බිරිඳ අපහසුතාවයට පත් උන්නාද කියන්න මම තවම දන්නෙ නෑ.. ඒත් මමවත් මගේ පවුලෙ අයවත් ඒ කිසි දෙයක්  ප්‍රශ්නයක් උනේ නෑ..."           

" විවාහයෙන් අවුරුදු දෙකක් විතර ගත වෙද්දි මගේ ව්‍යාපාර අවුල් සහගත තත්වයකට යන බව පෙන්නුම කරන්න පටන් ගත්තා.. ඒක පවත්වාගෙන යන්න අවශ්‍ය කරන මුදල් සොයා ගන්න එක තමා ලොකුම අභියෝගය උනේ. මුල් කාලෙදි හිතවතුන්ගෙන් දින කීපයකට අතමාරු කරගත්තු මම ටිකෙන් ටික බැංකු ණය, පොලී මුදලාලිලා අතර හිර උනා.. අවසානයේ බිරිඳ ඇය විසින්ම මිලට ගත් රන් භාණ්ඩ, කොටින්ම අපේ විවාහය දවසෙ පලන්දපු රන් මුදු පවා උකස් කරන්න සිද්ද උනා.."

" විශ්වාස කරන්න.... මේ සංතෑසි සියල්ල විවාහ නැකත් වෙනුවෙන් මගේ ජන්ම පත්‍රය පරික්ශා කල නැකත් කාරියක් කියලා තිබුණා.."

" විවාහයෙන් වසර හතරක් ගත වෙද්දි ණය කන්ද විතරක් ඉතිරි කරලා මගේ ව්‍යාපාර සියල්ල වසා දැමුණා.."

" ව්‍යාපාර හොඳින් ගලාගෙන යන කාල වලට වඩා සියල්ල නැති වෙද්දිත් බිරිඳ මාව දරාගෙන උන්නා.. රැකියාවෙන් ඇය උපයන මුදල් පවා මං වෙනුවෙන් වියදම් කරමින්, ලක්ශ ගණනින් පොලී මුදල් ගෙවන්නට සහය වෙමින් ඇය ඉටු කල කාර්‍ය , විශේශයෙන්ම ඒ අවබෝධය හා දරා ගැනීම තවත් ගැහැනියකට තියේවි කියලා මම හිතන්නෙ නෑ සාවිත්‍රී..."

" රචකයා මම වගෙම අසරණ තත්වයකට පත් වෙලා ඉන්න කාලෙක යෙදුන තමන්ගෙ බිරිඳගෙ උපන් දිනය වෙනුවෙන් කරන්න කිසිම දෙයක් නැතිව ඉද්දි ලියැවුන, පහු කාලෙක ලංකාවම ගෞරවයෙන් වැලඳගත්තු ගීතයක් තමයි මම ඊලඟට තෝරා ගත්තෙ.."

" පහු කාලෙක අපේ ජීවිත මොන විදියට වෙනස් උනත්, මේ ගීතයෙ කියවෙනවා වගෙම,"

" ජී...විතයට මොනවා තිබුණද.., 

නෑ.. කිසිවාක් නුඹ වාගේ..."

ඔවුන්ගේ ආදරය වෙනුවෙන් නැගුනු කඳුලු කැට ඩිලාන්ගේ ඇස් අග නලියනවා මම බලන් සිටියෙමි... ගීතය වාදනය වූ වහාම මයික්‍රෆෝනය වසා දමා වැසිකිලිය කොහේ දැයි අසන්නට තරම් ඔහු ඒ මතක වලින් හැඟීම්බර වන්නට ඇත..

ඔහු පිලිවෙලකට ඔහුගේ කතාව ගොඩ නංවමින් සිටියද අපැහැදිලි තැන් අතෝරක් ඇති බව මගේ සිත කෑ ගසන්නට විය.. ඕනෑ තරම් අය සමග මම මගේ වැඩසටහන මෙහෙයවා ඇතත් ඩිලාන්ගේ කතාව ඉදිරියේ මම අපහසුතාවයට පත්ව සිටියෙමි.. මා කුඩා කල පාසල් යෑමට අවශ්‍ය දේ සපයා දෙන්නට මගේ පියා මොන තරම් නම් පීඩනයක් උහුලන්නට ඇත්ද.., ඔහුත් මවත් අතර සතියකට වරක් දෙවරක් ඇවිලුණු ගිනි නිසා ඔහු කොයි තරම් නම් විඳවන්නට ඇත්දැයි මට සිහියට නැගිනි.. ඩිලාන්ගේ බිරිඳ මෙන් අපේ අම්මාත් තාත්තා ලඟින් සිටියා නම් අපි කොයි තරම් ප්‍රීතිමත් පවුලක් වෙන්නට තිබුණාද..,

ඩිලාන්, තැනින් තැන සුදු පැහැ ගැන්වුනු කැරලි කොන්ඩය යම් තරමක් වැවෙන්නට හැර පිටුපසට පීරා ඇත. මුණ පුරා වැවුණු රැවුල, නියමිත ප්‍රමාණයෙන් පවත්වාගෙන ඇත.තද කොල පැහැති ඩබල් පොකට් කමිසයේ වැලමිට තෙක් අත් නවා ඇත.ක්‍රීම් පැහැයට හුරු කොට්න් කලිසමට ගැලපෙන සපත්තූ ජෝඩවක් පැලඳගෙන ඇත.දකුණතෙහි ඔහුගේ පාසලේ නම රැඳි බෑන්ගලයකි..රිදී මෙන් පෙනුම ඇති අත් පලඳනාවක් බෑන්ගලයට තනි රකින්නට සිටී.වමතෙහි ඔරලෝසුවකි..උස අඩි හයක් හෝ ඊට ආසන්න වන්නට ඇත..මේ එදා චන්දිමාගේ නිවසේ සාදයේදී මට මුණ ගැසුණු ඩිලාන්මය. ඒ ඇඳුම් කට්ටලයමය..

මේ මිනිසා දෙස බලන කිසිවෙකුත් ඔහු මේ තරම් කතාවක් ඇති කෙනෙකු යැයි සිතන්නේ නැත..ඔහු මිනිසුන් අතරදී සාමාන්‍ය මිනිසෙකු මෙන් කටයුතු කරමින් සිටී.. අභ්‍යන්තරය දැවෙද්දී ඒ පීඩනය බාහිරට නොදැනෙන්නට කටයුතු කරන්නට ඔහු මහත් වෙහෙසක් ගන්නට ඇත...

දෙයියනේ චන්දිමා!!!!!

චන්දිමා ප්‍රියදර්ශනී 

මනෝ වෛද්‍ය උපදේශක

MBBS (colombo)

චන්දිමාගෙ පීපී එක ඉස්සරහ තිබ්බ බෝඩ් එක මට මැවි මැවී පෙනුනා.. දෙයියන්නටම ඔප්පු වෙන්න මට ඒ ගැන සිහිකල්පනාවට ආවේම නැති හැටියක්.

එතකොට ඩිලාන්.., ??