ප්‍රකම්පන - 10 කොටස

 

ජීවිතයේ තනි මංසල අතර මං වෙලා..

හුදෙකලාව සුසුම් හෙලන හදවත සනහා..

අතීතයේ සතුට රැගෙන යලි වඩින්න

ආරාධනා...

ආරාධනා....

අමරදේව මාස්ටර්ගෙ ගැඹුරු හඬින් ගැයුන ගීය අවසන් වෙද්දි ඩිලාන් එයාගෙ මතකය දිහ හරින්න ලෑස්ති වෙලා උන්නා..

"මං කලින් කිව්වා වගෙම මගේ ජීවිතේ සතුට වැඩි කලක් නොරැඳෙන ගතියක් තියෙනවා සාවිත්‍රී.... ණය කන්දක් එක්ක හීන මවපු තරුණ කාලය නිකන්ම ගෙවිලා යද්දි මම හීන දැක්කෙ ලැබෙන පලවෙනි අවස්ථාවෙදිම මගේ බිරිඳ එක්ක පවුලක් හැටියට සතුටින් ජීවත් වෙන එක ගැන.. අපි ආස කරන විදියේ නිවසක් ගොඩ නගා ගන්න එක.. ආස කරන ගමන් බිමන් යන එක, ලස්සන ඇඳුම් ගන්න එක... ,

"කොටින්ම අපිට මගහැරුණ අපේ තරුණ කාලෙ පහු වෙලා හරි විඳින එක...."   

"හරි හමන් නින්දක් නැතුව.., බඩ පිරෙන්න කෑමක් නැතුව, අග හිඟකම් නිසා ඇති උන මානසික පීඩනය එක්කත් මට ජීවත් වෙන්න බලාපොරොත්තුවක් තිබ්බ නම් ඒ මගේ හීනය සාවිත්‍රී...."

"කාලයක් තිස්සේ මම අතමාරු ඉල්ල ගත්තු අය ගැන සටහන් තියා ගන්න පුරුදු උනා.. පියවන දිනයක් නැතුවත් මං වෙනුවෙන් තමන් මහන්සි වෙලා උපයපු මුදල් දුන්නු හැමෝටම මට පුලුවන් උන පලවෙනි අවස්ථාවෙදිම ආපහු මුදල් දෙන්න මට උවමනාව තිබ්බා...."

"හදිසි ණය මුදල්  එකින් එක පියවලා සියල්ල මගේ පාලනය යටතට ආවම බිරිඳ එයා උපයන මුදල් ඉතිරි කරන්න පටන් ගත්‍තා.. වයසට ගිහින් රැකියාවක් කරන්න බැරි කාලයක් ආවම එයාට ජීවත් වෙන්න පුලුවන් තරමේ මුදලක් ලඟ තියෙන්නෙ ඕන බව එයා හිතුවා.. ඒක බොහොම සාධාරණ සිතිවිල්ලක්.."

"විවාහයෙන් වසර කීපයකට පස්සෙ ඉඳන් උපයපු සියලුම මුදල් ණය පියවන්න යෙදෙව්වා මිසක් අපි අපේ අනාගතය වෙනුවෙන් යමක් ඉතිරි කරගත්තෙ නෑ.. බිරිඳ  හැමවෙලේම කිව්වෙ සියල්ල මගෙ පාලනය යටතට එනකන් එයා ඕනිම දුකක් විඳගෙන මට උදව් කරනව කියන එක....,"

" ඒ කතාව අහද්දි අනාගත හීන ගැන මට බයක්, අවිනිශ්චිත කමක් ඇති නොවුනා නෙවෙයි.. ඒත් මට බිරිඳ එක්ක තර්ක කරන්න අවශ්‍ය උනේ නෑ.. මං වෙනුවෙන් එයා කරපු කැපකිරීම් නිසා දශමෙකින් හරි එයාගෙ හිත රිදෙනවට මම කැමති උනේ නෑ සාවිත්‍රී..."   

"සියල්ල මගෙ පාලනයට යටත් වෙලා ගතවුන  දෙවෙනි මාසයෙදි බිරිඳ එයා ආස කරන ජීවිතය ගෙවන්න පටන් ගන්න ඕන කියන එක මට කිව්වා.. දරුවො, පුංචි ගෙයක්, ආදී සියලු බලාපොරොත්තු පහු කරන් බිරිඳට අවශ්‍ය උනා ඈත පිටිසර පලාතකට ගිහින් රැකියාවක් කරන්න...." 

" මට ඒ එකකටවත් විරුද්ද වෙන්න පුලුවන්කමක් තිබ්බෙ නෑ. ගැහැනියක් හැටියට එයාගෙ ආසාවන් සියල්ල කැප කරලා මම වෙනුවෙන් මහන්සි උන කෙනෙක්ගෙ එක බලාපොරොත්තුවක් හරි ඉශ්ට කරන්න මට යුතුකමක් තිබ්බා.."

"මං දැකපු හීන ඔක්කොම පැත්තකින් තියලා බිරිඳගේ ආසාවට මම එකඟ උනා සාවිත්‍රී..  එයා මං වෙනුවෙන් උහුලපු දුක් කන්දරාවට යන්තම් හරි ස්තූතියි කියන්න මට වෙන විදියක් කල්පනා උනේ නෑ.. මනුස්සෙක්ට නැති වෙන්න පුලුවන් සියල්ලම නැති වීමේ අත්දැකීම විඳලා හිටිය මට බිරිඳගෙ ඉල්ලීම දරාගන්න බැරි උනේ නෑ...."

"එතකොට ඩිලාන් ඔයා එහෙ ගියෙ නෑ..?"

"නෑ සාවිත්‍රී.. මගේ බිරිඳ ප්‍රාර්ථනා කලේ තනියම පිටිසර පලාතකට ගිහින් රැකියාවක් කරන එක. සමහර විට තරුණ කාලෙ අපි අනිත් සියල්ල පැත්තකින් තියලා උපයන මුදල් ණය ගෙවන්න යොදවද්දි අපිව පහු කරන් ලෞකික ජීවිතය ගොඩනගා ගත්ත පිරිසගෙන් පලා යෑමක් වගේ එයාට හිතෙන්න ඇති....."

"කොහම නමුත් හරියට ඒක අපි නොනිල වශයෙන් වෙන් විමක් වගේ මට දැනුනෙ..සියල්ල මගෙ පාලනයට යටත් උනත්   අවසන් කල යුතු වැඩ රාශියක් මට ඉතිරි වෙලා තිබ්බා.. ඒ දේවල් කොලඹ තියලා මට බිරිඳ එක්ක ඈතකට යන්න පුලුවන් කමක් තිබ්බෙම නෑ..   එහෙම ගියා නම් ඉතිරි උන ණය ටික ගෙවන්න වෙන්නෙත් නෑ.. "

"මං පුංචි ඉල්ලීමක් විදියට මගෙත් එක්ක නතර වෙන කියලා එයාගෙන් ඉල්ලුවා..  ඒත්..., ඒත් ඒ වෙද්දි එයා සියල්ල සැලසුම් කරලා ඉවරයි සාවිත්‍රී... , එයා යම් දෙයක් ගැන තීරණයක් ගත්තම ආයෙ ඒක වෙනස් කරන ජාතියෙ කෙනෙක් නෙවෙයි..ඉතිං මං ඇගේ සතුට වෙනුවෙන් සියල්ල ඉවසා දරා ගත්‍තා.. "

ඒ කතාව ඇහුවම මට ඩිලාන් ගෙ ගැන දැනුනෙ දුකක්ද තරහවක් ද කියන්න මට අදටත් තේරෙන්නෙ නෑ.. මනුස්සෙක්ට මේ තරම් දේවල් දරාගන්න, මේ තරම් සාධාරණ විදියට හිතන්න, පුලුවන් උනේ කොහොමද..?       

ප්‍රකම්පන - 9 කොටස

" මහා ලොකු ණය කන්දරාව නිසා අසීමාන්තිකව අපේ ආසාවල් හිර කරන් හිටපු අපිට අවුරුදු හතකට පස්සෙ යම් සැනසිල්ලක් උදා වෙනවා සාවිත්‍රී..""

"ඔය ණය මුදල් එක්ක අරගල කරණ කාලෙ මගේ හොඳ පුරුදු සමහරක් වියැකිලා ගියා.. ණය මුදල් ඉල්ලපු අයට නියමිත දවසට ගෙවා ගන්න බැරි උනාම බොරු කිව්වා.., කඩේකින් යම් භාන්ඩයක් අරන් මුදල් ගෙව්වම වැරදිලා මට වැඩි මුදලක් ආපහු  දුන්නොත් ඒක නොදී ඉන්න මම පුරුදු උනා.. "

"හෘද සාක්ශියට එකඟව මට එහෙම කරන්න පුළුවන් කමක් නැති උනත් ඒ කාලෙ සවයිව් වෙන්න නම් මට එහෙම කරන්න උනා... "

"මිනිස්සු හරි අසරණයි සාවිත්‍රී.. ක්ශනික කෝපය නිසා මිනී මරණ, කරගන්න දෙයක් ඇත්තෙම නැති තැන හොරකමට පුරුදු උන මිනිස්සු පව්.. මගේ ඇත්දැකීම් එක්ක මට හිතන්නෙ ම  ඒ අයට මුල් අවස්ථාවෙ උදව් කරන්න කෙනෙක් හිටියා නම් කවදාවත් එහෙම තැනකට පත් වෙන්නෙ නෑ කියන එක..."

"කොහොම හරි, බිරිඳත් මමත් රැකියා වල එක්තරා ඉහල තනතුරු වලට පත් වෙන්නෙ එකම කාලෙක.. ව්‍යාපාර බිඳ වැටුනට පස්සෙ පහලම තැනක ඉඳන් රැකියාවක් කරන්න මට සිද්ද උනා."

" මේ කිසිම සංතෑසියකට වග කියන්න ඕන නැති මගේ බිරිඳත් ගැහැනියක් හැටියට එයාගෙ තිබ්බ ආශාවල් පැත්තකින් තියලා උපයන හැම සතේම මගේ පව් ගෙවන්න වියදම් කලා...ඒ වගේ බිරිඳක් ලබන්න මම ආත්ම ගණනාවක් පිං කරන්න ඇති සාවිත්‍රි.."

"මම කරපු දේවල් වල ප්‍රතිඵල මටම තනියෙන් ගෙවන්න කියලා බිරිඳ මගෙත් එක්ක නොහිටියා නම් ඒ පීඩනය දරාගන්න බැරුව මම  ජීවිතේ නැති කරගන්න පවා ඉඩ තිබුණා.."

බිරිඳ ඩිලාන් වෙනුවෙන් කරපු කැපකිරීම් ගැන, ඒ තේරුම් ගැනීම ගැන ඩිලාන් හිටියෙ පුදුම තරම් කෘතඥව..  

අපේ ජීවිත වලට මොන තරම් අහිමිවීම් තිබ්බත් ආදරෙන් කතා කරන්න කෙනෙක් ඉන්න එක මොන තරම්ද කියලා මෙච්චර කරදර වලට මුහුණ නොදීපු මටත් තේරුම් යනවා නම් ඩිලාන් වගේ කෙනෙක්ට ඒක මහ මෙරක් තරම් වෙන්න ඇතිකියලා අමුතුවෙන් හිතන්න දෙයක් තිබ්බෙ නෑ.රැවටිලිකාර පෙම්වතෙක්ගෙන් හෙම්බත් වෙච්චි අතීතයක් තිබ්බ මට ඩිලාන් ගෙ ආදරේ ගැන ඉරිසියා හිතුනා..

"අවුරුදු ගානකට පස්සෙ අපි ණය ගෙවන්න පටන් ගත්තා සාවිත්‍රී.. පලවෙනි රුපියල් දහදාහ ගෙවලා දාපු දවසෙ අපි දෙන්නටම සතුටට ඇඬුනා.. ඒ ආරම්භය ගන්න තමයි අවුරුදු ගානක් අපි පෙරුම් පිරුවෙ.."

" මූලික ණය මුදල ටිකෙන් ටික අඩු වෙද්දි පොලිය හැටියට මාසිකව ගෙවපු මුදල් ටික අපි අතේ රැඳෙන්න ගත්තා..ඒකෙන් උනේ මම ගෙවන්න තිබ්බ දේවල් වල බර වේගයෙන් අඩු උන එක..."

"පලවෙනි අවුරුද්ද ගෙවෙනකොට සියල්ලම වගේ මගේ පාලනයට යටත් කරගන්න පුළුවන් උනා.ඒ කියන්නෙ මං උපයපු මුදලින් ණය සහ පොලිය දෙකම ගෙවන්න පුළුවන් වාතාවරණයක් ඇති උනා.. අපි ජීවිතේ ඇත්තටම විඳින්න පටන් ගත්තෙ ඒ කාලෙ සාවිත්‍රී.. අපිට මගහැරුන බොහෝ දේවල් අපිට අත් විඳින්න පුළුවන් උනා.."

"හඳ අල්ලන්න ආස ගමනේ .. කියන ගීතය මම තෝරා ගත්තෙ ඒ සැනසීම ගැන කියන්න..අපි සැහැල්ලුවෙන් පාවෙලා ගියා ඒ කාලෙ..."

"දන්නවද සාවිත්‍රී මගෙ ජීවිතේ සතුට කියන එක වැඩි කාලයක් රැඳෙන්නෙ නැති ගතියක් තියෙනවා..මොන හේතුවකට හරි විවාහයෙන් වසර ගණනාවකට පස්සෙ අවුරුද්දක් එක හමාරක් වගේ කාලයක් මටත්  බිරිඳටත් සතුටත් , ආදරෙත් උතුරලා යන්න තරම් ලඟා උනා.. වචන වලින් ඒ ගැන මෙහෙම කිව්වට ඒ සැනසීම වෙනුවෙන් උහුලපු දුක දන්නෙ මමත් බිරිඳත් විතරමයි.. "

"අතේ තිබ්බ අන්තිම රුපියල් දාහ ඉතුරු කරගන්න ඕන කමට දවසට වේලක් දෙකක් නොකා හිටපු, කිලෝමීටර් ගණන් පයින් ගියපු අතීතයක් අපිට තිබ්බා.., "

"ඉරුණ, හිල් උන යට ඇඳුම් හෝද හෝද අඳින්න උනා..අලුත් අවුරුදු වලට වැඩිය ඇඳපු නැති පරණ ඇඳුම් ඇඳගෙන යුතුකම් ඉශ්ඨ කරන්න  උනා... දැන් ඒ ගැන මතක් වෙද්දි පුදුමත් හිතෙනවා.. ඒ දවස් වල මං ඇඬුවෙ නැත්තෙ අඬන්න තරම් වත් මනස එක තැනක තිබ්බෙ නැති නිසා.. ඒ වෙනුවට සමහර කැපකිරීම් ඉවසා ගන්න බැරුව මගේ බිරිඳ ඕනි තරම් අඬලා ඇති සාවිත්‍රී..සමහර දවස් වලට මහ මගදි පවා..ඒ වැටුන කඳුලක් ගානෙ මම ඇයට ණය ගැතියි සාවිත්‍රී ..."

"ඩිලාන්...., ඔයා මේ හැම තැනකදිම ඔයා වෙනුවෙන් අති මහත් දේවල් කලා කියන ඔයාගෙ බිරිඳගෙ නම නොකියා ඉන්න උත්සාහ කරනවා කියලා මට හිතෙනවා..ඔයා එයාගෙ පුද්ගලිකත්වය ආරක්ශා කරන්නද එහෙම කරන්නෙ??"

"නෑ සාවිත්‍රී...බිංඳුවට වැටිලා අමාරුවෙන් දෙපයින් හිට ගත්තු කෙනෙක් හැටියට මට හංගන්න දෙයක් නෑ..හංගලා මට ලබා ගන්න දෙයකුත් නෑ..., බොහොම විවෘතව මේ දේවල්  ඔයාගෙ වැඩසටහන අහන අය එක්ක මම බෙදා ගන්න කැමතියි..අමාරු කාලෙ මං වෙනුවෙන්, මගේ පවුලේ අය වෙනුවෙන් වචනයකින් හරි උදව් උන, සහයෝගය දුන්න අයට කෑ ගහලා ස්තූතියි කියන්න මම කැමතියි. මගේ කතාවෙන් මොනවාම හරි දෙයක් ඉගෙන ගන්නවා නම් ඒක මට සතුටක්.මම හිතාමතා ම එයාගෙ නම නොකියා හිටියෙ හේතුවක් ඇතිව.. වැඩසටහන අවසන් වෙද්දි ඔයාගෙ ඒ ප්‍රශ්නෙට පිලිතුරක් ලැබෙයි.."

ඩිලාන්ලගෙ හිත් වල මොනතරම් දුකක් කැකෑරෙන්න ඇද්ද කියලා මට හිතා ගන්න බෑ.. හොඳින් හිනා වෙලා ඉන්න මිනිස්සුන්ගෙත් බිංදුවට වැටුන දුක්ඛදායක ඇතුලාන්තයක් තියෙනවා කියන්න ඩිලාන් තරම් මට වෙන උදාහරණ නෑ.. 

චන්දිමාගෙ උපන්දින පාටිය වෙලාවෙදි බියර් වීදුරුවක් අතින් අරන් බොහොම ප්‍රසන්නව හිටිය මනුස්සයගෙ කතාව මෙහෙම වෙයි කියලා නිකමටවත් මට හිතා ගන්න බැරි උනා... එයාගෙ යාලුවෙක් කියලා චන්දිමාම මට ඩිලාන්ව හඳුන්වා නොදෙන්න මේ මනුස්සයා මේ කතාව තියන් සදාකාලිකවම ඉන්නත් තිබුණා... දේශපාලනය , කලාව, මිනිස්සු ගැන හරි පලල් විදියට ඩිලාන් එදා මගෙත් එක්ක කතා කලේ මේ ජීවිත කාලෙ ඇතුලත එයා ට අත්විඳින්න සිද්ද උන අත්දැකීම් නිසා වෙන්න ඇති.. ඕන මනුස්සෙක්ගෙ මානසික තත්වය අවබෝධ කරගන්න එයාට පුළුවන් උනේ ඒ නිසා වෙන්න ඕන.

ඩිලාන් වගේ සහකම්පනය, කෘතවේදීත්වය තියෙන මිනිස්සු තමයි රටේ තීන්දු තීරණ ගන්න තැන් වල ඉන්න ඕනි. ඒ වගේ අය තව මනුස්සෙක්ට පුංචිම හරි හානියක් වෙන තීරණ ගන්නෙ නෑ.. නොයෙක් හේතු නිසා ඩිලාන් වගේ මිනිස්සුන්ට සමාජයේ වගකීමක් ඇති තනතුරු දරන්න ලැබෙන්නෙ නෑ. එක අතකට මේ ලෝකෙ මේ තරම් විවිධාකාර වෙන්න ඇත්තෙ ඒ නිසා වෙන්න ඇති. සියල්ල සුමටව ගලාගෙන ගියොත් කිසි ගැටුමක් නැති වෙනවනෙ...       

ප්‍රකම්පන - 8 කොටස

"දරුවගෙ වියෝවෙන් පස්සෙ මගෙ බිරිඳ තීරණය කරනවා ආයෙ දරුවන් ගැන හිතන්නෙ නැතිව ඉන්න..රැකියාව නිසා සතියෙ වැඩ කරන දවස් පහ බෝඩිමක හිටිය එයාට ප්‍රෙග්නන්ට් කාලෙ සියලුම වැඩ තනියම කරගන්න උන එක ගැන දැනිලා තිබ්බෙ අසරණ කමක් හැටියට.."

"ඒ කාලෙ එයාට කන්න බොන්න ඕනි කරපු දේවල් මගේ මට්ටමින් උපරිම දුන්නට එයාගෙ අනිත් යාලුවන්ගෙ, නෑයන්ගෙ මට්ටමත් එක්ක බැලුවම ඒ සියල්ල සුලු දේවල් වගේ එයාට දැනුන  බව මම පස්සෙ කාලෙක දැන ගත්තෙ...,"

"ඉතිං එයා හිතුවෙ ආයෙම දරුවෙක් හදන්න නම් කොලඹ ඉඳන් විශේෂ වෛද්‍ය උපදෙස් ගන්න ඕන කියලා...සියලු පහසුකම් කොලඹට ගොනු වෙලා තියෙන නිසා කලින් වගේ අවාසනාවන්ත තත්වයක් ඇති උනත් දරුවා බේර ගන්න අවස්ථාව මහ ගොඩක් කියලා එයා හිතුවා..," 

"බලන් යද්දි එහෙම හිතන එකේ වරදක් නෑ සාවිත්‍රි.දරුවෙක් පිලිසිඳ ගත්තු දවසෙ ඉඳලා ගැහැනියක් කරන කැපවීම, දරාගැනීම වගේ දේවල් එක්ක පිරිමියෙක්ට හැරෙන්නවත් බෑ..  ඇත්තටම මගේ තත්වෙත් එක්ක මට තව දරුවෙක් ගැන හිතලා  ඒ වෙනුවෙන් බිරි‍ඳ බලාපොරොත්තු උන දේවල් සම්පූර්ණ කරන්න කිසිම හව් හරණක්  තිබ්බෙම නෑ ..."

"එතකොට ඩිලාන් ඔයාලගෙ හීන වලට මොකද උනේ ??"

"මට ඒවා දරාගන්න සිද්ද උනා සාවිත්‍රී..., ණය කන්දක හිරවෙලා හිටිය මට බිරිඳව ගෙදර නතර කරගන්න හැකියාවක් තිබ්බෙ නෑ. එයාගෙ මාසික වැටුපෙන් මගේ උවමනාවකට  ගත්තු බැංකු ණයක් පියවෙමින් තිබ්බෙ.."

" ඇත්තටම මගේ වැරදි කලමණාකරණය නිසා මමත් බිරිඳත් නොසෑහෙන විදියට වන්දි ගෙව්වා.. අපේ සතුට, අපේ හීන ඒ වන්දිය වෙනුවෙන් දියවෙලා යද්දි හූල්ල හූල්ල බලන් ඉන්නවා ඇරෙන්න අපිට කරන්න දෙයක් තිබබෙ නෑ.."

"ඒ අසරණකම ගැන දුක් වෙලා එයා අනන්තවත් ඇඬුවා..., ආදරේ කියන කාරණාව මුල් කරන් මම එයාව විවාහ කරගත්තු එකෙන් එයාට ඉතාම සැපවත්, පහසු ජීවිතයක් ගෙවන්න තිබ්බ එක නැති කලා කියන පසුතැවීම මට කිසිම තැනකදි අමතක කරන්න බෑ..."

සල්ලි නිසා මිනිස්සුන්ගෙ ජීවිත මොන තරම් වෙනස් වෙනවද කියන්න ඩිලාන්ගෙ කතාව අහන් හිටපු ඕන කෙනෙක්ට හිතෙන්න ඇති.. , කමර්ශල් බ්‍රේක් එකකදි කියපු හැටියට සාමාන්‍ය මාසයක උපයන මුදලට අමතරව ඒ මාසය ඇතුලත තවත් රුපියල් ලක්ශයක් උපයන ක්‍රමයක් හොයා ගන්න එයාලට අවුරුදු හතක්  උත්සාහ කරන්න වෙලා තිබ්බා..

ඩිප්‍රෙශන් තත්වයකට බෙහෙත් ගත්තත් ඩිලාන් ඉතාම පැහැදිලිව සංයමයෙන් වැඩසටහනට සහභාගී උන විදිය පුදුම සහගතයි.. එයාලගෙ තරුණ කාලෙ නිස්කාරණේ ගෙවිලා නොගියා නම් මේ මනුස්සයාගෙන් මීට වඩා වැඩක් මේ රටටත්, සමාජයටත් වෙන්න තිබ්බා.. එයා ඒ තරම් ම හැම දෙයක් ගැනම විවෘතව බලපු ඉතාම සාරවත් අදහස් තියෙන බුද්ධිමත් කෙනෙක්..

ඩිලාන් ඊලඟට තෝරා ගත් "අපි අසරණ වෙලා වගේ හිතෙට දැනෙනවා.. " ගීතය වාදනය වෙද්දී  ඩිලාන්ලා කොයි තරම් අසරණව ඉන්නට ඇත්දැයි මම කල්පනා කලෙමි...

"ඔයාලා කොහොමද ඒ දැනුන පීඩනය කලමණාකරණය කර ගත්තෙ එතකොට?"

"පීඩනය කලමණාකරණය කරන එක කොහොම උනත් අපි දෙන්නම කලේ අපේ ආසාවල්, අවශ්‍යතාවල් සීමා කරපු එක සාවිත්‍රී..." 

"සමහර අවුරුදු වල අපි දෙන්නගෙන් කෙනෙක් වත් අලුත් ඇඳුමක් අරන් නෑ.. නමුත් අපි අපේ දේවල් සීමා කරගෙන උනත් අපෙන් අනිත් අයට වෙන්න තිබ්බ යුතුකම් පුළුවන් උපරිමයෙන් ඉශ්ඨ කලා.."

"අපි දෙන්නා එක්ක මාසිකව සැලකිය යුතු මුදලක් උපයා ගන්න පුළුවන් රැකියාවල් කරලත්, සමහර දේවල් අපි මග අරිද්දි යාලුවො උනත් හිතන්න ඇති අපි මහා ලෝභයො කියලා.. "

"නමුත් ඇත්ත තත්වය ඊට වඩා හුඟාක් වෙනස්.. අපිට තිබ්බ ප්‍රශ්න ලෝකෙට කෑ ගහලා කියලා ලබා ගන්න දෙයක් තිබුණේ නෑ... "

"අපි අමාරුවෙන් උනත් ඒවා විඳ දරාගත්තා...හැබැයි හැම වෙලේම අපි උත්සාහ කලේ, සැලසුම් කලේ, මේ පීඩනයෙන් ගැලවෙන ක්‍රමයක් ගැන..තව දුරටත් ණය නොවී ඒ වෙද්දි උපයපු මුදලට වඩා අමතර මුදලක් හොයාගන්න එක ගැන..., ඒ ගැලවීමේ පලවෙනි අඩිය තියන්න අපිට අවුරුදු හතක් උත්සාහ කරන්න උනා.."

"අපේ එකම හීනය උනේ කවදාම හරි දවසක අපි මේ සියලු භාදක ජය ගන්නවා කියන එක.. ඒ වෙනුවෙන් මොන තරම් හිත කලකිරවන වැඩ සිද්ද උනත් ඉවසීමෙන් උත්සාහ කරන්න අපේ හිත් හයිය උනා.."

"සැමියන්ගෙ ආර්ථික ප්‍රශ්න නිසා දුක් උන බිරින්ඳෑවරු ඒක මූලික කරන් ඇති කරගත්තු හිත් අමනාපක, පවුල් ප්‍රශ්න එක්ක බලද්දි අපි දෙන්නට තිබ්බ සංයමය සහ දෙන්නට දෙන්නා අතර තිබ්බ අවබෝධය කොයි තරම් දෙයක් ද කියලා මට සතුටක් එනවා.. සිද්ධ උන බොහෝ අඩුපාඩු වලට සෘජු වගකිවයුත්තා මම නිසා අහම්බෙන් හරි බිරිඳගෙන් පිට උන හිත රිදෙන වචන වලට මම දුක් උනේ නෑ..මට පුළුවන් උපරිමයෙන් මං ඇයට ආදරේ කලා... ආදරේ දැනෙන්න දුන්නා..."

"එයා මං වෙනුවෙන් කල කැපකිරීම් වෙනුවෙන් මට එයාට දෙන්න තිබ්බෙ ආදරේ විතරයි සාවිත්‍රී.."

"මනුස්සෙක්ට ලැබෙන්න ඕනි මගේ බිරිඳ වගේ ගැහැනියක්. ඒ වගේ සහකාරියක්... මහ මෙරක් වගේ සියල්ල දරාගන්න කෙනෙක්.. "

"මුලු ලෝකෙන් ම මාව ප්‍රතික්ශේප වෙද්දිත් මං වෙනුවෙන් හිට ගන්න කෙනෙක් ඉන්න බව දන්න නිසා ප්‍රශ්න වලට මූණ දෙන්න, ප්‍රතික්ශේප වෙන්න මම බය උනේ නෑ...ඒ හයිය නිසාම මට කල් ගත වෙලා හරි සියල්ල විසඳගන්න පුලුවන් උනා මිසක් ඇය ත් ප්‍රශ්න ඇති කලා නම් මේ වෙද්දි මම සියදිවි හානි කරන් ලොකු කාලයක් ගත වෙන්න තිබ්බා..."

ඩිලාන්ගේ කතාව අහන් ඉද්දි මට ඩිලාන් ගැන පුදුම තරමේ අනුකම්පාවක්, ගෞරවයක් ඇති උනේ.. මිනිහෙක්ට මේ තරම් දේවල් දරාගෙන ඉන්න පුලුවන්ද....,

ප්‍රකම්පන - 7 කොටස

පොරොන්දු උනා වගෙම සැමියත් දරු දෙදෙනාත් ඩුබායි දේශයේ සුඛෝපභෝගී නිවසේ තනිකරලා පහුවෙනිදා උදේ වෙද්දි සයූරි  ලංකාවට ආවා..මගේ ඉල්ලීම නිසා ඩිලාන් ඇයව මුණ ගැහෙන්න එකඟ උනා..

වසර ගණනාවකින් පස්සෙ ඔවුන්ට මුණ ගැහෙන්න අවස්ථාව ලැබුණෙ මගේ වැඩසටහන හේතු වීම නිසාද මංදා ඔවුන් දෙදෙනාම දවල් කෑම වේලකට මටත් ආරාධනය කලා..

මං හිතන්නෙ මම මේ ඩිලාන්ගෙ කතාවට ඕනවට වඩා සම්බන්ධ වෙනවා...

මුණ ගැහුණ වෙලේ ඉඳන් සයුරි කලේ සමාව ඉල්ලන එක..

"අයි ඈම් රියලි සොරි ඩිලාන්.එක්ස්ට්‍රීම්ලි සොරි.., ඔයා මේ තරම් ප්‍රශ්න ගොඩක ඉන්නවා කියලා දන්නවා නම් මම මගෙ උපරිමයෙන් ඔයාට උදව් කරනවා.. ඒත්, .. ඒත් කිසිම තැනක ඔයා එච්චර ටිකක් දරාගෙන ඉන්නවා කියලා අහන්න දකින්න තිබ්බෙ නෑනෙ.."

"මගේ ප්‍රශ්න ලෝකෙට කෑ ගහලා කියන්න මට උවමනාවක් තිබ්බෙ නෑ සයුරී.. ඔයා ඒ කාලෙ ඉඳන් ම මම ගැන දන්නවනෙ.. මගෙ ලඟම ඉන්න කීපදෙනා එක්ක මම ඒවා ශෙයා කරගන්නවා ඇරෙන්න කෑ ගහලා කියන පුරුද්දක් නෑනෙ මට.."

"ලඟම ඉන්න අයට කිව්වා නම් ඇයි ඔයා මට කිව්වෙ නැත්තෙ..?"

"අපි තව දුරටත් ලඟම අය නෙවෙයි නෙ සයුරී..ඔයා ඔයාගෙ මැරේජ් එක කන්ෆර්ම් උන දවසෙ ඉඳන් හිතා මතා හෝ නොහිතා අපිව මගෑරියා මතකද.. ඒ මගෑරීම නිසා එක බඩවැල කඩන් ආව අය වගේ තිබ්බ යාලුකම් ටිකෙන් ටික මැකිලා ගියා ...අඩුම තරමෙ මාසෙකට වතාවක් වත් උඹලා හොඳින්ද කියලා අහන්න, මැසේජ් එකක් දාන්න බැරිකමක් නෑ කියලා තමා අපි හැමෝම හිතුවෙ.. එහෙම නොවෙද්දි ඔයා අපේ යාලුකම් මතක තියන් නෙවෙයි ඉන්නෙ කියලා හිතෙන එක සාධාරණයි නෙ..""

" ඒක ඇත්ත ඩිලාන්.. අපේ යාලුකම් ගැන හශාන් ඒ තරම් සතුටක් නෑ.අපි සෙට් එක ට්‍රිප් ගියපුවා, ඩිනර් අවුට් ගියපුවා දිහා එයා බැලුවෙ අමුතු විදියට.. ඉංජිනේරුවෙක් වෙලත් එයා පුදුම තරම් සාම්ප්‍රදායිකයි.. බෝයිෆ්‍රෙන්ඩ් හැටියටත්, හස්බන්ඩ් හැටියටත් එයාගෙ වෙන අඩුපාඩුවක් මට නැති නිසා මමත් එයාගෙ විදියට හැඩ ගැහුනා.."

"වින්දි, සහන්, ප්‍රසන්න, අධියා මේ කාටවත් මම අවුරුදු ගානකින් කතා කරලා නෑ.. මං දන්නවා එයාලත් මං ගැන වැඩි කැමැත්තකින් නෙවෙයි ඇත්තෙ.."

"හ්ම්ම්..., දැන් ඕවා කතා කරලා වැඩක් නෑ සයුරී..උනුත් උන් හදාගත්තු ලෝක වල බිසී උනා.හැබැයි අදටත් ඉඳලා හිටලා හරි මොකද වෙන්නෙ කියලා හොයලා බලනවා..."

"වෙච්චි දෙවල් වෙලා ඉවරයි නෙ.කොහොම උනත් ටුටූ වෙන සම්බන්ධයක් තියාගෙන අහු උන දවස් වල ඔයා මං ගැන හොයලා බලපු විදිය මැරුණත් අමතක වෙන එකක් නෑ සයුරී..පහු කාලෙ ඔයාගෙ හැසිරීම, ඉස්කෝලෙ කාලෙ යාලුකම් වල මතක එක්ක බලද්දි දුකක් උනත් ඔයා මගෙ වෙනුවෙන් කරපු කැපකිරීම් ඒ ඔක්කොටම වඩා විශාලයි.. මං හැමදාම ඒ වෙනුවෙන් ඔයාට ගෞරව කරනවා.."

"මෙයා ඒ මූසල දවස් ටිකේ හරියකට කෑමක් බීමක් ගත්තෙ නෑ නංගි....  මගෙ කටේ බලේට තමා මොනවා හරි කෑවෙ.. මං හැමදාම මොන වැඩේ තිබ්බත්  කෑම වෙලාවට ඩිලාන්ට වීඩියෝ කෝල් අරන් කෑම කනකන් කතා කලා.. මාව මගාරින්න බැරි නිසා තමා මෙයා ඒ දවස් වල කෑවෙ.."

"ඒක නම් සහතික ඇත්ත...සයුරි ඒ දවස් වල මට කතා කරලා වැටෙන්න නොදී අල්ලන් හිටිය  නිසා තමයි මම ඉක්මණට රිකවර් උනේ. එහෙම නොවුනා නම් මේ වෙද්දි මම කියලා කෙනෙක් ඉන්නෙ නැති වෙන්නත් තිබ්බා.."

"ඉස්සර මෙයලා හරි වසයි සාවිත්‍රි.... එක වතාවක් ටියුශන් ක්ලාස් එක ලඟදි කොල්ලෙක් මෙයාගෙ ගර්ල් ෆ්‍රෙන්ඩ් ට විහිලු කලා කියලා මෙයාල සෙට් එක ඒ කොල්ලට ගහලා.. .."

"පහුවදා ඒ කොල්ලා ටවුමෙ යාලුවො කට්ටියක් එක්කන් ඇවිත් මෙයාලට ගහලා තිබ්බා තුවාල වෙනකන්.. අතකුත් වෙලාගෙන සතියක් විතර හිටියද කොහෙද... මම තමා ගෙවල් වලට කතා කර කර බැලන්ස් කලේ..."  

සයුරිගේ හිනාවට ශාලාවේ සිටි කිහිප දෙනෙක් ම අපේ දෙස හැරී බැලුවෝය..

"අම්මෝ.... ඩිලාන් ඒ කතා ප්‍රෝග්‍රෑම් එකේදි කිව්වෙ නෑනෙ.. ඇත්තටම ඇයි ඩිලාන් ඔයා හොඳට ප්ලෑන් කරලා ඔයාගෙ ජීවිත කතාව ප්‍රෝග්‍රෑම් එකේදි කිව්වෙ..........? එතකොට කවුද ටුටූ කිව්වෙ? එයා ගැන කිව්වෙ නෑනෙ ප්‍රෝග්‍රෑම් එකේ?  " තැනට ගැලපෙන ප්‍රශ්නයක් නොවුනත් මම මගේ ඔලුවේ කැකෑරුන ප්‍රශ්නය ඩිලාන් ට යිමු කලෙමි.

"මම පහුගිය ජනවාරිය වෙනකන්ම එක එක බැඳීම් එක්ක හිර වෙලා හිටියෙ සාවිත්‍රි..ජනවාරියෙදි මම තිබ්බ අවසාන බැඳීමත් ලිහලා දැම්මා..ඊට පස්සෙ මම නිදහස්.. ඒ නිදහස කෑ ගහලා කියන්න තරම් වටින එකක්.ඔය බැඳීම් ටික ලිහලා දාන දවස වෙනකන් මම මගේ ජීවිතේ කැප කරන්න පුළුවන් සියල්ලක්ම කැප කරලා තියෙනවා.."

 "අහම්බෙන් ඩොක්ටර් ගෙ බර්ත් ඩේ පාටි එකේදි ඔයා මුණ ගැහුන එකෙන් මට මගේ නිදහස ගැන ලෝකෙටම කෑ ගහලා කියන්න තරම් අවස්ථාවක් ලැබුණා. මං දැන් ඇත්තටම වගකීම් වලින් නිදහස් මනුස්සෙක්.හැමෝටම මගෙ කතාව කියලා මේ තරම් කාලයක් මාව දරාගෙන හිටිය අයට ස්තූති කරන්න ඔයාගෙ ප්‍රෝග්‍රෑම් එක තරම් වෙන අවස්ථාවක් නෑ කියලා මට තේරුම් ගියා..  ඒ නිසා මම ඒකට හොඳට ලෑස්ති උනා.., "

"..එතකොට ටුටූ කිව්වෙ මගේ පාසල් ප්‍රේමයට, ඒ මම එයාට ආදරේට කියපු නම.. මට එදා ටුටූ කියලා හඳුන්වලා දෙන්න බැරි උනා.."

කලබලකාර මගේ හිත අතීත වර්තමාන සිද්දි  ගලපන්න වෙහෙසෙද්දි ප්‍රෝග්‍රෑම් එක නොන්නවත්වා ම ප්ලේ උනා..

ප්‍රකම්පන - 6 කොටස

 

ඩිලාන් එක්ක ප්‍රෝග්‍රෑම් එක කරපු දවසට පහුවෙනිදා හවස් වරුව වෙද්දි ප්‍රෝග්‍රෑම් එකේ කොටස් සෝශල් මීඩියා ඇතුලෙ වයිරල් වෙන්න ගත්තා..අපි කොහොමත් ප්‍රෝග්‍රෑම් එක ඉවර වෙනවත් එක්කම ඒකෙ කොටස් සමාජ මාධ්‍ය වලට එකතු කරනවා. නිදහස් වෙලාවට ඒ කොටස් වලට පහලින් විවිධාකාරයේ මිනිස්සු පලකරලා තියෙන අදහස් මම කියවනවා.. 

මාකටින් අරමුණක් ඇතිව වැඩසටහනේ කොටස් සමාජ මාධ්‍ය වලට එක් කලත් ඒ තැන් වලත් මගේ ප්‍රෝග්‍රෑම් එකේ රසික පිරිසක් ගොඩ නැගිලා හිටියා.. දවසේ වැඩ රාජකාරි එක්ක ලයිව් ප්‍රෝග්‍රෑම් එකක් රසවිඳින්න බැරි අය අන්තර්ජාලය හරහා මගෙත් එක්ක රැඳිලා ඉන්නවා..

තමන්ටත් මේ වගේ අත්දැකීම් තියෙන, සමහරවිට ඊටත් එහා ගිය කතා දරාගෙන ඉන්න මිනිස්සු නොයෙක් වෙලාවට මට කතා කරනවා. අන්තර්ජාලය හරහා පණිවිඩ එවනවා.. සයුරි මට කතා කලේ ප්‍රෝග්‍රෑම් එක කරලා ගත උන දෙවෙනි දවසේ.

"සාවිත්‍රී..., මම සයුරි.. ඔයා කරපු ප්‍රෝග්‍රෑම් එකේ හිටිය ඩිලාන් ගෙ යාලුවෙක්..මට ඔයා එක්ක පොඩ්ඩක් කතා කරන්න පුළුවන් ද..?"   

මැසෙන්ජර් හරහා ලැබුණ පණිවිඩයෙන් පැය භාගයකට පස්සෙ අපි දුරකතන සංවාදයක පැටලිලා උන්නා 

"ඩිලාන්ගෙ ජීවිතයට මේ තරම් දෙවල් වෙලා තියෙනවා කියලා මම දැනන් හිටියෙ නෑ සාවිත්‍රි..මේ තරම් කාලෙකට මට හම්බුණ හොඳම යාලුවා එයා.. අපි ඉස්කෝලෙ යන කාලෙ, ටියුශන් ගිය කාලෙ මාව හරි පරිස්සමට බලා ගත්තු මනුස්සයව මට මගෑරුනා කියලා දැනෙන ලොකු පසුතැවීමකින් මම ඔයාට කෝල් කලේ..  මගේ නිහැඬියාවෙන් එයා විඳෙව්වා කියලා දන්නෙ ඔයාගෙ ප්‍රෝග්‍රෑම් එකේ තිබ්බ එයාගෙ ක්ලිප්ස් බැලුවට පස්සෙ.."

"මේ මනුස්සයා පාවිච්චි කරන කිසිම සෝශල් මීඩියා ප්ලැට්ෆෝම් එකක මේ ගැන කිසිම දෙයක් හෝඩුවාවක් නෑ නෙ..ඉතිං දකින ඕන කෙනෙක් හිතන්නෙ එයා සාමාන්‍ය විදියට ඉන්නවා කියලා.."

ප්‍රෝග්‍රෑම් එක ඉවර කරලා ගෙදර ගිය වෙලාවෙ ඉඳන් මමත් කලේ ඩිලාන්ගෙ ෆේස්බුක්, ඉන්ස්ටර්ග්‍රෑම් එකවුන්ට් චෙක් කර කර එයා කොයි වගේ කෙනෙක්ද කියලා තේරුම් ගන්න උත්සාහ කරපු එක.ඒ කිසිම එකක එයාට වෙච්චි දේවල් ගැන හෝඩුවාවක් තිබ්බෙ නෑ..මං හිතන්නෙ එයා කිව්වා වගෙම එයාගෙ ලඟම හිටිය කීප දෙනත් එක්ක එයා ඒවා දරා ගන්න ඇති..

"සාවිත්‍රි.. , මම හෙට උදේ ලංකාවට එනවා. මට ඩිලාන්ව මුණ ගැහෙන්න ඕන. ඔයාට පුළුවන් ද මට එයාව මුණගස්සන්න. මම සෝශල් මීඩියා වලින් එයාව කන්ටැක්ට් කරන්න හදනවා පැය ගානක් තිස්සෙ.. ඒත් එයා රෙස්පොන්ස් කරන්නෙ නෑනෙ.."

"මගෙ ලඟ එයාගෙ නම්බර් එක තියෙනවා. මං කතා කරලා ඔයාට තොරතුරක් දෙන්නම් සයුරී.."

ඩිලාන්ව මුණගස්සන්න මම උත්සාහ කරනවා කියලා සයුරිට කිව්වට ඩිලාන්ගෙ දෙවල් එක්ක මම ඕනවට වඩා බැඳෙන්න යනවද කියලා මට නොහිතුනා නෙවෙයි.. මෙච්චර කාලෙකට මගේ ප්‍රෝග්‍රෑම් එකකට ආව ආරාධිතයෙක් කරපු ආන්දෝලනාත්මකම මතක ආවර්ජනය ඩිලාන්ගෙ කතාව බව ඇත්ත. නමුත් මම ඒක එක්ක නතර උනොත් ඊලඟ සතියෙ මගේ වැඩසටහන හරියට කරගන්න බැරි වෙනවා. නමුත් මොකක්දෝ හේතුවකට ආයෙ වතාවක් මට ඩිලාන් ව දකින්න ආසාවක් හිත යට තිබුණා..

................................................................................

ඩිලාන් ඊලඟට තෝරා ගත්තෙ මිල්ටන් මල්ලවාරච්චි මහතා ගයන "තරහා වනු එපා " කියන ගීතය.. මං ඒක මගෑරලා කතාවට හැරුනා..

"අපි ඉස්කෝලෙ ගිය කාලෙ මිල්ටන් මල්ලවාරච්චි කියන ගායකයා අපේ කැමතිම ගායකයන්ගෙන් කෙනෙක්...යාලුවො එකතු වෙන බොහෝ වෙලාවල් වල අපි කිව්වෙ එයාගෙ සිංදු..."

 "ඒ අතරින් මේ ගීතය හරි විශේශයි.මං හිතන්නෙ මේක ටිකක් උපහාසය, දුක ගැබ් වෙලා තියෙන ගීයක්.. කාලෙකට පස්සෙ දකින තමන්ගෙ යෙහෙලිය තමන්ව අඳුනන්නෙ නෑ වගේ ගියාම ඒක අඳුනා ගැනීමේ වරදක් වෙන්න ඇති කියල ලියැවිලා තියෙන්නෙ ඒ නිසා වෙන්න ඇති..."

"මං මුලින් කීව මගේ පාසල් කාලෙ ලඟම යාලුවො පස්දෙනාගෙ අතර හිටියා බොහොම දඟකාර යෙහෙලියක්.සාමාන්‍ය පෙනුමක් ඇති ඉගෙන ගන්න දක්ශ ලමෙක්. නමුත් කරපු බොහොමයක් වැඩ පිරිමි ලමයි කරන ජාතියෙ ඒවා..අපි දෙන්නම ගියෙ එකම ටියුශන් ක්ලාස් ටිකක් නිසාත්, එයා මගේ ප්‍රේම සම්බන්ධයට උදව් කරපු නිසාත් අනිත් යෙහෙලියට වඩා කාලයක් අපි දෙන්නට කතා බහ කරන්න අවස්ථාව හම්බුණා.. ඒ වගෙම යාලුවෙක් විදියට එයාව ආරක්ශා කරන්න ඕන තැන් වලදි දෙපාරක් නොහිතා මම ඒ වෙනුවෙන් හිටියා. මම විතරක් නෙවෙයි.අපේ අනිත් යාලුවො ටිකත් එහෙම තමයි..."

"උසස්පෙල විභාගය ලියපු අන්තිම දවසෙ අපි අපිට පොරොන්දු උනා මැරෙනකන් ඒ යාලුකම තියාගන්නවා කියලා.විභාගයෙන් පස්සෙදිත් අවුරුදු ගණනාවක් අපේ යාලුකම තිබ්බා. එයා ඇත්තටම මගේ වයිබ් එකේ ලමෙක්. පාසල් ප්‍රේමවන්තිය හරිම තැම්පත් කෙනෙක් නිසා පාසලේදි අපි කරපු පිස්සු වැඩ වලට සගභාගී උනේ මේ යාලුවා."

"ප්‍රේමවන්තියගෙ රැවටිල්ලට අහු වෙලා මං විඳවද්දි දවසක් නෑර මට කෝල් අරන් කෑම කන්න බල කරපු ඒ වෙනුවෙන් කොන්දේසි දාපු පුදුමාකාර චරිතයක්.මං හැරෙනකොට ඒ මොකටද කියන්න, මගෙ කටහඬින් මං ඉන්නෙ ප්‍රශ්නෙකද නැද්ද කියන්න පවා ඇයට සුවිශේශ හැකියාවක් තිබ්බා. අවුරුදු ගණනාවක් පුරා  සිංහල අලුත් අවුරුද්දට ගනු දෙනු කරන නැකතෙන් පස්සෙ මුලින්ම සුභ පතා ගත්තෙ අපි දෙන්නා.."

"ඒ යාලුකම ඇහුවම ඉරිසියා හිතෙනවා ඩිලාන්.."

"ඔව් සාවිත්‍රී එකම වයිබ් එකේ ඉන්න දෙන්නෙක්ගෙ යාලුකම ගැන ඉරිසියා හිතෙන එක සාධාරණයි.. ඩිජිටල් ලෝකෙ අතරමං වෙලා ඉන්න වර්තමාන පාසල් දරුවන්ට සාපේක්ශව අව්‍යාජ යාලුකම් අපේ කාලෙ තිබ්බා.. අපි සෝශල් මීඩියා වෙනුවට පාවිච්චි කලේ පොත් පත්.. ඒවයෙ තිබ්බ දේවල්, පොතක් කියවලා රසවිඳින්න අපිට තිබ්බ සංයමය නිසා අපේ ඇතුලෙ හිටිය සංවේදී මිනිස්සු අවදි වෙලා හිටියෙ.."

"කොහොමින් හරි....., ටික කාලයක් යද්දි මැරෙනකන් යාලුකම් නොවෙනස් ව තියාගන්නවා කියලා පොරොන්දු උන අපිට අපිව මග ඇරෙනවා.. මං හිතන්නෙ විවාහයත් එක්ක ඇය හිතා මතා එහෙම කරනවා.. අවසානයේ දුරකතන අංකයක් වත් ලඟ නැති තරම් අපි දුරස් වෙනවා."

"ඉඳලා හිටලා දවසකට මට මගේ යෙහෙලියව හීනෙන් පේනවා.. එහෙම දැක්ක දවසට මම ඒ අය හොඳින්ද කියලා අහලා මැසෙන්ජර් පණිවිඩයක් තියනවා.. ඇයගෙ උත්තරය වෙන්නෙ සනීපෙන් ඉන්නවා කියන එක.ඉන් පස්සෙ එයා මගෙන් අහනවා මම හොඳින්ද කියලා.මමත් ඔව් කිව්වම අපේ කතා බහ ඉවර වෙනවා..."

"මේ එකම පණිවිඩ ටික පහු ගිය අවුරුදු දහයක් පහලවක් තිස්සෙ අවුරුද්දට කීප වතාවක් ගානෙ අපි අතර හුවමාරු වෙනවා.."

"තේරුම් ගන්න බැරි නිහැඬියාවල් දිහා උපහාසයෙන් බලනවා ඇරෙන්න වෙන දෙයක් නෑ සාවිත්‍රී.. අපි අතර තිබ්බ යාලුකමේ  හැටියට අපිට ඕනිම දෙයක් කෙලින් කතා කරන්න බා‍ධාවල් තිබ්බෙ නෑ.. කා අතින් හරි අනිත් කෙනාට වරදක් උනා නම් ඒ ඇයි කියලා අහන්න බැරි කමක් අපිට තිබ්බෙ නෑ "

"මං ඒ නොස්ටැල්ජික් මතක දිහා උපේක්ශාවෙන් බලන් ඉන්නවා.. කොටින්ම මම මගේ යාලුවා විදියට හිතන් ඉන්නෙ අන්තිමට මම දකිද්දි හිටිය කෙනාව.. සරලව ජීවත් උනු, මේකප් නැති, කොන්ඩෙ පාට නොකරපු කෙනාට.."

"ඒ කියන්නෙ ඔයාගෙ යාලුව එයාගෙ පෙනුම ගොඩක් වෙනස් කරගෙන වගේ?"

"මං එහෙම දකිනව සාවිත්‍රී..එයා දැන් පවත්වාගෙන යන පෙනුම කිසිම ගැලපීමක් නෑ කියලා එයාගෙ මහත්තයා ට වත් කල්පනා වෙන්නෙ නැතුව ඇති..ඒත් වැඩිහිටි  ජීවිත වල හොඳ නරක කියලා දෙන්න තවත් අවශ්‍ය නෑනෙ.."

"ඒ යාලුකම්, අපි කරපු පිස්සු වැඩ නිසා ඒ මතක අමතක වෙන්නෙ නෑ සාවිත්‍රී ... මං ඒ මතක එක්ක ජීවත් වෙනවා.."