Monday, August 21, 2017

රන්දී - පියවර 2

උසස් පෙල වෙනුවෙන් පාසලට ඇතුලත් වූ මුල් මාස කීපය ගෙවී ගියේ අධයාපන කටයුතු වලට වඩා වෙනත් කටයුතු වලට අපගේ වැඩි අවධානයක් ලබා ගනිමින්ය.උසස් පෙළ විභාගයේ බැරෑරුම් කම බිදක් වත් මගේ මනසේ නම් නොරැදුනු බව විශ්වාසය.මේ කාලයේ කවුරුන් හෝ යහලුවෙක් ඉලක්ක කර ගනිමින් මඩ පෝස්ටර් ගැසීමට අප පුරුදු වී සිටියෙමු.චිත්‍ර ඇදීමේ යම් නිපුනක්වයක් මට තිබුණු නිසාවෙන් බොහෝ විට මඩ පෝස්ටර් නිර්මාණය කිරීම ද මා වෙතම පැවරිණි.
        කැන්ටිම, පුස්තකාලය පිටු පස කොරිඩෝව ආදී ගුරුවරුන් ගේ වැඩි  අවධානය නොලැබෙන තැන් අපගේ මඩ පෝස්ටර් ව්‍යාපාරයේ ප්‍රචාරක ස්ථාන විය.කලින් දිනයේ සූදාම්කර ගන්නා පෝස්ටර් රැගෙන අප හිමිදිරියේ්ම පාසලට යන්නේ කිසිවෙකුටත් සැකයක් නොසිතෙන ලෙසය.මේ වෙනුවෙන් මා සමග මාගේ අතිජාත මිත්‍රයන් තිදෙනාගෙන් පිංතුවාත් තොසාත් උපරිම සහාය දෙන්නට නොපැකිලව සිටින හෙයින් වැඩ කටයුතු නියමිත ලෙස කර ගැනීමට පහසුවක්ම විය.

දිනක් උදෑසනම මමත් තුෂාරත් ගයානුත් පාසලට ගියේ මඩ පෝස්ටර් ව්‍යාපාරයේ තවත් අදියරක් වෙනුවෙන්ය.එදින මාතෘකාව ගැබාය!
           දොලහ මැත්ස්  ඒ, දහතුන මැත්ස් ඒ, දොලහ බයෝ ඩී, දහතුන මැත්ස් බී, කෘෂි විද්‍යා, දොලහ මැත්ස් බී ආදී එක පෙලට පිහිටා තිබූ පංති කාමර සියල්ල පසු කරමින් ගොස් අප නැවතුනේ අපගේ තිත්පල වන දොලහ බයෝ සී පංතියේ ය.කවදත් වේලාසනින් පැමිණෙන ඉන්දු එදිනද පැමිණ පත්තරයක් සමග ගැටෙමින් සිටියාය.වේලාසනින් අප තිදෙනා පාසලට පැමිණෙන්නේ කුමන කාරණාවකටදැයි දන්නා ඇය කියවමින් සිටි පුවත් පත පසෙකට දමා අප වෙත පැමිණියාය.ඒ වන විටත් අපගේ බෑග් තුලින් පෝස්ටර් කිහිපයත් ගම් බෝතල් ආදියත් පිටතට ගෙන සිටියෙමු.


"අා..... අද කවුද බයිට් එක? "  
 ඉන්දු මෙවැනි දේ වලට බොහෝ කැමැත්තෙන් දායක වන්නීය.

"ගැබාට! "
 කතාවට වැඩි වේලාවක් ගත වීම කාර්යය අසාර්ථක වීමට හේතුවක් නිසා කඩිනම් කලෙමි.

"ඒයි! හරිද බං?.... යමං යමං   "  
 පිංතුවා වට පිට බලමින් කෑ ගසයි

"හරි හරී...., මේ එනව., යං "

 තොසා පෝස්ටර් කිහිපයක් ගෙන පිංතුවා සමග එක්විය.ඉතිරි අඩුම කුඩුම ටික කලිසම් සාක්කු දෙකට පුරවා ගත් මමද ඔවුන් සමග ඉදිරියට ඇදුනෙමි.

ගමනේ මගක් ගිය විට ගම් බොතලය අමතක කර ආ බව දැන ගත් තුෂාර මටත් පිංතුවාටත් කුණුහරප වර්ෂාවකින් අමතන්නට විය.මෙවැනි වැඩ වලදී සුලු අතපසු වීමක් නිසා ලැබෙන ප්‍රතිඵල දිරවීමට බොහෝ කාලයක් ගතවේ! 
  ඉන්දූ දෙවියෙක් මෙන් ගම් බොතලයත් රැගෙන අපට එකතු වූ නිසා ගැටුම අවසන් කර යොදා ගත් කාර්යය අවසන් කර ගන්නට අපට හැකි විය.ඒ දවසේ අපගේ මාතෘකාව ගැබාය!




පාසල, ටියුෂන් පංති වලට අපේ ජීවිත ගෙවී යන්නේ නොදැනුවත්වමය.විභාගය දිනෙන් දින ලං වන බව දැනෙන සෑම විටම දැනෙන්නේ අමුතුම භීතියකි.වෙලාවකට මේ සියල්ල අතහැර දැමීමට සිත කියයි.එහෙත් මාගේ ප්‍රශන වලින් 99% කටම පිලිතුර වන්නේ අධ්‍යාපනය නිසා එසේ අත්හැර දැමීමටද සිත එකග වන්නේ නැත.සිහින වලට පාර කියන්නේ අධ්‍යාපනය බව දැනුනු විට තව තවත් හොදින් පාඩම් කටයුතු කිරීමට සිතට යම් උත්තේජනයක් ලැබේ.

No comments:

Post a Comment