නොයෙක් හොර ලිපි,පදිංචි සහතික, දේශපාලකයන්ගේ මැදිහත් වීම් හරහා දරුවන් තම් බලාපොරොත්තු වන පාසලට ඇතුලත්කර ගන්නා දෙමව්පියන්ට ආරම්භක දිනය යනු සංසාරයම එපා කරවන දිනයක් බවට පාසල් පලනය පත් කරමින් සිටින්නේය.උන්ට අනුව පොඩි එකා පාසලට එන දිනයේදී එය මහ ඉහලින් සැමරිය යුතුය.ඒ සදහා අඩු තරමේ රුපියල් 2000ක් නම් වියදම් කල යුතුමය.පොඩි එකා පාසලට ගෙන ආ යුත්තේ ගුරුවරුන් දැනුම් දෙන පරිදි පාට ඇදුමකින් සරසලාය.පිරිමි දරුවන් එකම ඇදුමකිනුත් ගැහැනු දරුවන් එකම ඇදුමකිනුත් එදාට රැගෙන ආ යුතුය.එහෙමත් නැත්නම් නවකයන් පිලිගන්නට ඉන්නා අනෙත් දරුවන් අර කියනා ඇදුමින් සැරසී ආ යුතුය. ඒ යෝජනා කරන ඇදුම නොමැති දරුවන් අලුතින් මස්සවා ගත යුතුය.එදා වේල හම්බකරගෙන ජීවත් වෙන බහුතරයක් ග්‍රාමීය ජනතාවට මේ කාරණයේදී හෙණ ගැහුවත් විදුහල්පතිට අදාල නැත.කලාප කාර්යාලයට හ්ම්ම් නැත.ඇමතිලා ඇතුලු පරිපාලකයෝ බුදිය.
අලුතින් ඇතුලත් කරගන්නා දරුවන්ට දෙවන ශ්‍රේණියේ දරුවන්ගෙන් සංග්‍රහයක් ලබා දිය යුතුය.පංති භාර ගුරුවරියන්ට ගොට්ට අල්ලන අම්මලා දෙතුන් දෙනා කැවුම් කිරිබත් හදාගෙන එන්නේය.බැරි අය මුදල් එකතු කර දිය යුතුය.මේ උලව්වෙන් දරුවන් පාසලට ඇතුලත් කරනා මූලික පරමාර්ථය සඵථ කරගන්නට වෙන සෙතක් ගැන මට නම් නොතේරෙන්නේය.
මේක හරියට ථේරවාදී බුද්ධාගමත් මහායාන බුද්ධාගමත් වාගේය.ථේරවාදයේ විච්චූරණ නැත.ලෞකිකත්වයේ ඇලී ගැලී සිටින්නන්ට පිලි පැදීමට අපහසු එහෙත් නිවනට යා හැකි නිවැරදි ක්‍රමය එහි උගන්නන්නේය.මහායාණ‍ය උත්සාහ කරන්නේ ලෞකිකත්වය ඔප් නංවමින් ඒ ජීවිතය සැපවත් කරන්නටය.නිර්වාණය මහායාණයට එච්චරම වැදගත් නැත.
සකසුරුවමින් තොර ගමනක් අපි වගේ ඇත්තන්ට නැත.අපි තවමත් අදායම් ලැබීම අතින් ලොකූ විශමතාවයකට මුහුණ දෙන රටක්ය.මූලික අවශ්‍යතාවය වන ආහාර සදහා දෛනික ආදායමේන් 80%කට වැඩියෙන් වියදම් කරන බහුතරයක් ඇති රටක්ය.එහෙව් රටක හෙට දවස බාර ගන්නට ඉන්නා පරම්පරාවට සකසුරුවමින් ජීවිතය ජය ගන්නට ආරම්භයේ පටන් ආදර්ශ සපයන්නට ප්‍රතිපත්ති සම්පාදකයන්ට නොසිතෙන්නේ ඇයි දැයි සෙවිය යුතුය.මුදල් උපයන අය තමන්ට ඇවැසි එහෙත් අනුන්ට කරදරයක් නොවන පරිදි ඒවා විය පැහැදම් කර සතුටු වූවාට අපට ඉරිසියා නැත.සෑම විටම පොදු කාරණාවකදී අදාල මිම්ම විය යුත්තේ ඉපයීම අතින් අවසානයේ සිටි පුද්ගලයාගේ පරිමාණය මිස කෝටිපතියාගේ රැස් වලල්ල නොවේ
No comments:
Post a Comment